24 december 2007

De trekhaak


Bij mij in de straat hebben veel auto's, van klein tot nog kleiner, een trekhaak gemonteerd. Heel erg handig als je wilt verhuizen, een caravan hebt of veel bier drinkt. Echter bij mij in de straat heeft niemand een caravan, de bierwinkel is om de hoek(300 meter) en verhuizen doen mijn buurtgenoten ook niet vaker dan in andere straten.

Waarom dan een trekhaak vraag ik mij af. Zonder scheelt een hoop kilo's en dus liters brandstof, ergo zonder is voordeliger.
Nee dus, niet bij mij in de straat, want de trekhaak blijkt ook een onmisbaar attribuut te zijn bij het inparkeren. Waar de mensen vroeger hun spiegels of een virtuele afstandsmeting gebruikten(denkbeeldig een punt op de weg markeren), wordt nu de trekhaak gebruikt als grensbepaler. Net zolang doorrijden tot de auto achter jou beweegt en je niet meer verder kan. Versnelling in de een en vooruit, de wagen rechtzetten en indien nodig, dit tafereel zolang herhalen, tot de heilige koe goed staat.

Het was mij al tijden opgevallen dat bijna alle auto’s in de straat een zwaar verkreukelde nummerplaat hebben, maar alleen aan de voorkant. De achterplaten zien er zonder uitzondering onberispelijk uit. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat er nu eenmaal geen duwhaken bestaan.

Mijn auto was tot vorige week gevrijwaard gebleven van deze kreukels, echter toen moest ik er ook aan geloven. Geen briefje met dadereigenschappen, laat staan sorry, het lijkt de gewoonste zaak van de wereld te zijn. Daarom zit die trekhaak toch aan mijn auto, moet de hij/zij gedacht hebben.

Nog een zo’n mediterrane parkeerder en ik kan mijn nummerplaat dubbelvouwen.
Ik pleit daarom voor het standaard afleveren van alle auto’s met trek- en duwhaak, zodat ik tenminste verweer heb tegen asociale en slecht parkerende mede weggebruikers.
Of misschien een gedegen opvoeding met het accent op morele aspecten en daarbij, voldoende rijlessen?

1 opmerking:

Anoniem zei

Ja, bingo.
Het is zover: Mijn plaat ligt half eraf! Natuurlijk geen briefje erbij, niemand die aanbelt en zegt "sorry, ik was het" of "klootzak van een Frater, u heeft het verdiend".
Het had erger kunnen zijn maar toch, kenmerkend voor de staat van de samenkleving.
de Frater