Politionele acties op de Nederlandse snelwegen

Gisteren las ik onderstaand bericht op de RTL-teletekst:

Tientallen aanhoudingen bij drugsactie.

De Nederlandse politie heeft dit weekend tijdens een internationale drugsactie 66 personen aangehouden.
De politie nam 350 gram marihuana, enkele kleine hoeveelheden harddrugs, twee voertuigen en een boksbeugel in beslag. Bij de actie werkte de politie van België, Luxemburg, Frankrijk en Nederland samen.
De controles vonden plaats tussen Rotterdam en Parijs en tussen Maastricht, Luik, Luxemburg en Metz.
Hoeveel aanhoudingen de politie in andere landen verrichtte, is nog onbekend.

Hierbij vraagt de Frater zich het volgende af:
Hoeveel agenten werden uit het reguliere boevenvangen ontheven, om deze actie op touw te kunnen zetten?
Heeft het vinden van 350 gram marihuana, een paar gram harddrugs en een boksbeugel, deze actie kunnen rechtvaardigen (een simpele rekensom leert ons dat 350 gram verdeeld over 66 mensen gemiddeld 5,3 gram per arrestant is) ?

Zo ja? Kunnen we in de toekomst dan ook grootschalige razzia’s op middelbare scholen verwachten met als buit 50 zakjes marihuana, 10 gestolen fietsen, 8 scholieren zonder geldig identiteitsbewijs en 5 vlindermessen?
Waren de ingezette veldwachters misschien dermate incapabel en zijn de overige honderden kilo’s hun door de vingers geglipt?
Zijn het de buitenlandse drugskoeriers die overlast geven of de, overwegend van Marokkaanse afkomst en bij de politie bekend zijnde, Nederlandse drugsrunners?

Is er na de 'internationale drugsactie' geen overleg meer geweest, daar de politie klaarblijkelijk niet weet welke resultaten er in de andere landen behaald zijn?

Als persvoorlichter van de politie zou ik mij diep schamen om zo’n belabberd resultaat, voortkomend uit een dergelijk groots opgezette actie, publiek te maken.
Als belastingbetaler zou ik mij terecht afvragen waarom hier zoveel manuren aan verspild worden, en als vertegenwoordiger in het parlement zou ik de nodige kamervragen aan mv. Ter Horst daarover stellen !

De Samenkleving is jarig

19-11-2007 Liet de Frater voor de eerste keer van zich horen, via zijn spreekbuis “De Samenkleving”.
Nu, 365 dagen, 53 artikelen en zo’n 64.500 bezoekers verder is hij er nog steeds, strijdbaarder als nooit tevoren. En strijd moet er geleverd worden!
Strijd tegen de arrogantie van een bemoederende en broekenpoepende regering, tegen het samenkleven van het onwetende en slapende proletariaat, tegen onrecht, tegen domheid, tegen misleiders, tegen uitbuiters, tegen de wereldregering en strijd voor echte persoonlijke ontwikkeling en groei.
Zo schreef hij oa. over de lokale, landelijke en globale politiek, de mensheid, zijn persoonlijke ongemakken en verlies, muziek, de politie en razzia’s, werkeloosheid, tafeltennis, drugs, de repressie van de staat en hun dictatuur, het onderduiken als gevolg hiervan en niet te vergeten de vermaledijde wereldregering.

Ook waren er de regelmatig terugkerende lezers al dan niet commentaar gevend.
Zonder compleet te zijn vermeld ik broeder Ignatius, broeder Marinus, broeder Wouter, Wilhelm, boer Jan, dhr. A. De Laar, Peanut the savage artist, Harrie, de Secretaris, Saro Paradiso en de jongens en meisjes van Nieuwstad, IP adres 87.208.10.31, Tuxedo, TTV de Boys, Bushman George & his headhunters, Blonde Geert en niet te vergeten J.P. Balkenellende met zijn rariteitenkabinet.
Al deze mensen hebben er toch min of meer toe bijgedragen, al dan niet bewust, dat de Frater telkens weer de inspiratie kon vinden om zijn stukjes te schrijven. Hulde en bedankt!

Genoeg geleuter, tijd voor een heildronk met taart en op naar het volgende jaar van de Samenkleving !

La Grande Guerre

Vandaag op de opening van het Carnavallistische jaar is het tevens de gedenkdag ter gelegenheid van het beëindigen van, wat toen De Grote Oorlog werd genoemd.
Een oorlog waarvan men destijds dacht dat die meteen het einde van alle oorlogen zou inluiden, vandaar deze naam.
Hoe vals bleek die hoop te zijn. Nog geen 21 jaar na het tekenen van de vrede barstte alweer een nieuwe oorlog uit, wat de mensheid noopte om de benaming aan te passen.
La grande guerre heette voortaan de eerste Wereldoorlog, zodat men qua benaming nog wel een eindje door kon gaan, in principe tot de oneindigheid (b.v. de eenenveertigste Wereldoorlog). De mensheid kennende was dit een goede keuze!
Een vreselijke oorlog lijkt mij, want waar de tweede WO vooral door mechanisatie gekenmerkt werd, was het in de eerste WO nog hoofdzakelijk handenarbeid wat de klok sloeg. Bajonet erop, loopgraaf uit en doden die “vijand”.
De Frater bezocht de slagvelden van Verdun en was zwaar onder de indruk van wat daar gebeurd was. Zover hij kon kijken, van links naar rechts alleen maar graven en een landschap dat voor eeuwig getekend was door de inslagen van mortieren en granaten. Ook was hij in West Vlaanderen bij oa. Diksmuide aan de IJzer en Iepere, waar geen steen op de andere bleef.
Het geweld en leed waren haast nog tastbaar. Zo wordt in Iepere elke dag trouw de Last Post geblazen opdat niemand de verschrikkingen zal vergeten.

Nederland deed niet mee en werd gebombardeerd tot Europees vluchtelingenkamp. In Groningen herinnerd de straatnaam Engelse kamp hier nog aan.
In Limburg, waar de wortels van de Frater liggen, was het helemaal bar en boos. Het werd overstroomd door horden Belgen die op de vlucht waren.
Zo ook in de mijnstreek waar de familie van mijn latere grootmoeder Marie neerstreek. Zij opende na de oorlog een café, dat mijn toekomstige grootvader Wiel frequenteerde.
Marie en Wiel werden verliefd, trouwden en hieruit werd oa. mijn moeder geboren.
Ergo, zonder oorlog geen Frater!
Een bekende uitspraak van een slecht Nederlands sprekende voetbalfilosoof luidt: Elk nadeel hept zijn voordeel.

Van de laatste vier overlevende uit de eerste WO waren er vandaag drie bij de herdenking, stokoud en zittende in een rolstoel. Nog even en zij zullen dood zijn en kan de mensheid weer een nieuwe WO ontketenen om de herinnering aan het geweld op die manier levend te houden.

Om alvast in de stemming te komen kunnen we, via reclamespotjes op Discovery Channel, "de eeuw van oorlog" op cd bestellen voor slechts € 29,95 voor de eerste 3 delen, bij snelle intekening krijgt u de tweede WO gratis!

De Frater hoopt dat echter niet meer mee te moeten maken.

Deo Volente.

Foto: Champs d'honneurs Verdun

De daklozenkrant

Begin jaren 90 ontstond er in meerdere grote steden het initiatief om iets aan de financiële situatie van de daklozen te doen. De straatkrant werd geboren. Hij werd door de daklozen op straat verkocht, koste destijds fl 2,50 waarvan de verkoper een gulden mocht houden.
Ik kan mij nog goed het eerste exemplaar van de Groningse “de Riepe” herinneren, waarin een interview met, de toen nog in leven zijnde, Herman Brood was geplaatst. Waarschijnlijk omdat Herman in zijn jongere jaren toch min of meer ook een daklozenbestaan leefde en dit de colporteurs wel zou aanspreken. Zo bedacht men het in het hoofdkwartier aan de Westerbinnensingel.

Een goed initiatief vond ik en met mij vele Stadjers.
Meestal zag ik ze bij mij in de buurt voor de supermarkt staan en ieder die langs kwam werd vriendelijk gevraagd of hij/zij er een wilde kopen. Na verloop van tijd kon je ze allemaal en behoorden ze min of meer bij het straatmeubilair van de supermarkt.
Ik moet zeggen dat ik krant zelden kocht (gemiddeld eens per jaar ergens in de winter) daar het geld ook niet op mijn rug groeide, maar naar wat ik zag moeten ze er toch een leuke bijverdienste aan over hebben gehouden.
Daklozen blij, gemeente blij en de weldoeners blij. Het kon niet beter!

De laatste jaren zag ik toch duidelijk een afname van het aantal colporteurs en de frequentie van hun aanwezigheid. Soms zag je wekenlang geen een, dan weer een paar dagen een mij totaal onbekende en vervolgens weer dagen lang niemand.
Het gaat goed met de daklozen dacht ik, ze zullen wel aan de Costa’s liggen te genieten van hun welverdiende centjes. Geen probleem althans niet voor mij, misschien wel voor de organisatie van “de Riepe”, want die zaten overduidelijk met een tekort aan straatverkopers.

Sinds ongeveer anderhalf jaar echter, staat er weer regelmatig een straatverkoper bij de supermarkt maar hij is klaarblijkelijk geen dakloze. Navraag leerde mij dat het hier gaat om Roemeense Roma werklozen die een centje bijverdienen met de verkoop van de Groninger straatkrant omdat de organisatie geen, of niet genoeg, daklozen uit de stad kan mobiliseren.

Rare zaak vindt de Frater. Als de straatkrant geen verkopers meer kan krijgen uit de oorspronkelijke doelgroep, dan heeft het project zichzelf overbodig gemaakt en wordt het tijd “de Riepe” op te heffen en de werknemers op andere gebieden tewerk te stellen.
Niet dat de Frater het de Roemeense zigeuners misgunt. Integendeel, wat mij betreft staan ze gewoon met hun accordeon of viool bij de deur van de supermarkt een centje bij te verdienen, echter niet met de Groninger daklozenkrant want daar was hij niet voor bedoeld.