De Antilliaanse buren

Afgelopen twee jaar woonde in de portiek naast ons een Antilliaanse familie uit Curaçao; man, vrouw, drie kinderen en wat onduidelijke overige familieleden.
Vermoedelijk kwamen ze hier in de straat wonen omdat de zus van de moeder reeds langer aan het begin van de straat een huis had, zodat er toch een soort van Otrobanda-sfeer met de familie gecreëerd kon worden. Home sweet home als het ware.
De zussen, 150 en 200kg( hierna als Vet en Dubbelvet beschreven), kwamen meerdere malen dagelijks bij elkaar op bezoek. Wel op zijn Antilliaans natuurlijk: Vet hing uit het raam op de tweede verdieping te schreeuwen en de Dubbelvet parkeerde(?) haar transporter midden op de straat, draaide haar raampje open en schreeuwde vervolgens net zo hard terug naar boven. Geen auto kon meer langs, Wilde je dat wel, dan moest je maar moeilijk over de stoep manoeuvreren, aldus de druk gebarende en schreeuwende Dubbelvet.
Twee van de drie kinderen werden elke dag met de taxi opgehaald om naar het bijzonder onderwijs gebracht te worden, nummer drie werd door hun oom opgehaald om ze, samen met zijn kinderen, naar de lagere school om de hoek te brengen. Veel vaker echter bleven ze gewoon thuis om vervolgens de hele dag de straat onveilig te maken of, als het weer dit niet toeliet, op hun balkon te klieren waarbij steevast alle afval samen met een gedeelte van de huisraad en speelgoed over de balustrade gesmeten werd. Nooit werd dit speelgoed weer opgehaald, vreemd voor mensen die van een uitkering moesten leven en het niet breed konden hebben, behalve moeder en tante Dubbelvet natuurlijk. Buiten de huisraad, afval en speelgoed, lag de tuin ook regelmatig bezaaid met kleren die van de waslijn gevallen waren omdat het gebruik van wasknijpers kennelijk niet aan hun besteed was. Ook deze werden nimmer weer opgehaald!
De ploeg voor het tuinonderhoud werd er horendol van, want elke keer als het gras gemaaid moest worden konden ze eerst vuilniszakken vol met troep onder hun balkon opruimen, alvorens ze de grasmobiel konden inzetten.
Regelmatig, vooral in de zomer, kon de buurt tot ver na middernacht meegenieten van hun echtelijke twisten (of waren dit gewone Antilliaanse leefgeluiden?) die op het balkon of binnenshuis met de ramen wijd open werden beslecht.
Van Oscar, de aardige man des huis die niets in te brengen had tegen Vet en Dubbelvet, had ik begrepen dat ze binnen afzienbare tijd terug naar Curaçao zouden verhuizen omdat hij daar een baan zou krijgen. Hier waren hij en Vet werkeloos.
Wanneer dit zou gebeuren bleef in het midden en omdat het winter was en zodoende het Antilliaanse buitenleven op een waakvlammetje stond was ik hun en de aanstaande verhuizing bijna vergeten.
Tot vanmorgen.
Een vrachtwagen kwam om 8.00 uur twee vuilcontainers op de stoep plaatsen, 10stra leverde een schoonmaakploeg van 6 man en alle, nog niet over de balustrade gekieperde, huisraad werd in de containers geworpen.
Blijkbaar waren de buren al lang en breed (hoe toepasselijk) met de zuiderzon naar Willemstad vertrokken, de troep achterlatend zoals het echte varkens betaamd.
Opgeruimd staat netjes!

Wees gegroet
Frater Venerius

Thanks Don

Gisteren is een groot artiest geveld door MS
De wereld wordt armer.

Wees gegroet
Frater Venerius

De Paddosexueel

De paddosexueel is een uiterst exhibitionistisch ingestelde specimen afkomstig uit de kabouterfamilie, verkregen na jarenlange zorgvuldige inteelt in katholieke Zuid Nederlandse en Belgische gemeenschappen met een maximum van 100 zielen. Echter door de overvloedige sneeuwval van de laatste weken kan hij het spoor kwijtgeraakt zijn en zijn territorium uitgebreid hebben tot in Noord Nederland.
Wij kunnen hem voornamelijk aantreffen in de directe nabijheid van kinderspeelplaatsen, basisscholen, knikkerverenigingen en zwembaden, waar hij zich tegoed doet aan de amanita muscaria, de psilocybe semilanceata en ongedoopte kinderen.
Hij is duidelijk herkenbaar aan zijn ietwat dommig, ongeschoren uiterlijk in combinatie met een immer zichtbaar klokkenspel.
Mensen hoedt u voor deze vermeende kindervriend. Ondanks zijn naïef vriendelijk aandoende voorkomen zal hij het niet nalaten voltallige kinderscharen financieel en emotioneel te misbruiken.
Heeft u hem bij u in de buurt waargenomen, zoek geen contact en voer hem beslist niet, maar bel direct ‘Meldt Paddosexuelen anoniem’.

Wees gegroet en blijf waakzaam
Frater Venerius

Somaliër pleegt aanslag op Kurt Westergaard

Geschrokken maar niet verbaast vernam de Frater vandaag dat een Somalische man, ritueel gewapend met een bijl en mes, de cartoonist Westergaard probeerde te vermoorden.

Het lezen en schrijven amper machtig, moet deze khatkauwer zich natuurlijk tot tekeningen en plaatjes beperken om daarin eventuele aanvallen op zijn profeet te ontwaren en vervolgens, geheel volgens achterlijke Islamgebruiken, hierop shariagerecht te reageren. Het was trouwens al de tweede keer dat een Islamietje met lange tenen een aanslag op de 74-jarige Deen pleegde.
Nee niets verbaast de Frater nog als het om Islamitische schapen- en geitenhoeders gaat.
Nog geen maand geleden werd hijzelf, terugkomend van tafeltennistraining, voor zijn deur aangevallen door een Somaliër. Dit nadat de Frater de achtenloze overstekende oost-Afrikaan bellend waarschuwde dat hij eraan kwam op de fiets, waarop de zeerover-zonder-boot al vloekend en tierend achter hem aan rende.

Was het omdat de Frater katholiek is of omdat hij de zelfmoordpoging van de Somaliër verijdelde, wij zullen het nooit weten. Door een krachtige mep met zijn fietsslot bracht hij de aanvaller het zwijgen toe, die vervolgens vredig een slaapje op de stoep ging doen. De klap was blijkbaar niet hard genoeg, want toen de Frater na 10 minuten een kijkje buiten ging nemen om zich ervan te verzekeren dat de aanvaller ook daadwerkelijk morsdood was, was de vogel gevlogen.

Harde maatregelen blijken een bittere noodzaak om u tegen deze vormen van fundamenteel ongeletterde waanzin te wapenen.
Voorlopige stand van zaken:
De Frater versus Somalische schapenhoeder 1-0
Kurt Westergaard versus Islamfascisme 3-0

Wees gegroet en blijf waakzaam!
Frater Venerius

Fyah Quesi

Fyah Quesi – Overcome the rainy days:

http://www.youtube.com/watch?v=bpa-5Ab6BKc

Jah Rastafarai en de complimenten van de Frater!

Wees gegroet
Frater Venerius

Christenwaakhond promoot blaflijn

Onze minister van justitie, Ernst Hirsch Ballaf, laat weer eens van zich horen op de hem bekende wijze door zijn knuppel in het hoenderhok te exhibitioneren. Deze staatsswaffelaar nr. 1 vindt dat wij naar goed Duits voorbeeld onze landgenoten niet alleen in Nederland moeten bespioneren, verraden en verlinken via de meld onderduikers anoniem lijn. Nee, ook op onze vakanties in het buitenland moet iedereen afwijkend gedrag melden aan onze nationale blaflijn.
Uitgevonden door "Herr" Dr. Joseph Goebbels zijn de kliklijnen na de decennia van morele opleving in de zeventiger en tachtiger jaren nu danig in verval geraakt en beleven, dankzij het huidige normverlies der Nederlanders plus deze mooie opsteker uit monde van onze christenwaakhond Ernst, hoogtijdagen.
De Nederlander anno 2009, niet meer gehinderd door enig normbesef, liefde en fatsoen, heeft er weer een kliklijn bij. Na de bijstandsfraude kliklijn, de wiet kliklijn, de mishandel kliklijn, belasting kliklijn, de lelijke vrouwen kliklijn etc, nu dus ook de vakantie kliklijn, zodat iedere Nederlander zich ook in het buitenland heerlijk thuis kan voelen.


Voor de NSB’ers in hart en nieren, alle blaflijnen overzichtelijk bij elkaar op: kliklijn.startpagina.nl

Wees gegroet
Frater Venerius

De nieuwe buren

In december 2008 kreeg de Frater een nieuwe bovenbuurman. Navraag bij de woningbouwvereniging leerde hem dat het om een Afrikaan, met zijn vriendin en kindje van een half jaar, uit Angola ging (zijn vermeende vrouw en kind zijn overigens nog nooit door mij waargenomen!).
Dat heeft de Frater geweten ook.

Zijn eerste kennismaking met hem was toen de Frater na een burenbezoek om een uur of 22.00 uur thuiskwam, de portiekdeur opende en een mij onbekend persoon luid gebarend aankwam lopen en vroeg de deur open te houden. Zoiets doet de Frater nooit en te nimmer voor vreemden en hij vroeg wie die vreemdeling was, met de toevoeging: ”ik ken jou niet”.
Ik ken jou ook niet, antwoordde de vreemdeling. Nou, de toon was gezet.
Nadat de vraag nog maar eens herhaalt werd, zei hij dat hij de nieuwe bewoner was, punt uit.
Mooi, dat begint al goed met die nieuwe dacht ik nog.

In de loop van december kwamen er steeds meer poststukken met wel 5 verschillende namen op de Frater zijn adres binnen en hem ging een lichtje branden. Dat moet voor de nieuwe bewoner zijn, dacht ik nog. Zij begrijpen nog niet dat er een A of B toevoeging in het adres moet staan. Geen nood, dus maar even de nieuwe bewoner, wiens naam ik nog steeds niet wist maar die vermoedelijk een van die 5 namen moest zijn, op de hoogte brengen van de B toevoeging in zijn adres. De vreemdeling scheen het te begrijpen.

Niets was minder waar en de brieven voor de aanvragen van creditcards, bankrekeningen, telefoonabonnementen etc., bleven binnenstromen. Inmiddels zijn al 10 verschillende namen geteld.
Hadden we hier te maken met een oplichterbende die de Frater zijn adres misbruikten?
Na een gesprek met de betreffende creditcardverlener werd mijn vermoeden bevestigd.
Toch maar even de woningbouwvereniging en de wijkagent hierover ingelicht. Beiden, zo werd mij meegedeeld, konden hier niets aan doen. Er waren immers tot nu geen strafbare feiten gepleegd. Mooi, ondertussen wordt mijn deur (tot op heden) platgebeld door de pakketdienst van de TNT, die vrolijk de ene telefoon na de andere komen bezorgen.
Neem maar weer mee zei ik dan, alles wat niet de naam Frater Venerius draagt, linea recta retour!

Van enig aangepast gedrag kon ook geen sprake zijn.
De versterker had maar een stand namelijk loeihard, de portiek en kelderruimte werden tot vuilnisbak gepromoveerd, de Frater kon zijn was niet meer aan de waslijn te drogen hangen omdat de Angolees cs. steevast naar beneden spuugden, een fiets verdween op onverklaarbare wijze uit de gemeenschappelijke kelder en al hun conversaties gingen op hetzelfde volume als de versterker.
Ook zag de Frater de laatste tijd twee personen met panlatten en houten balken, gereedschapskoffers, heel veel vuilniszakken en dozen met een mysterieuze inhoud, daarbij schichtig om hun heen kijkend, onze Afrikaanse vrienden bezoeken. Kijk aan, een wietplantage in aanbouw, dacht hij nog.
Kortom, een gezellige bedoeling hier na de komst van die nieuwe bewoner.

Niet alleen de Frater bleek er last van te ondervinden, ook de overige portiekbewoners konden de Angolees en zijn acties niet bijzonder waarderen.

Communicatie met de nieuwe buurman bleek uiterst moeilijk: de deur werd simpelweg niet open gedaan.
Besloten werd om gezamenlijk een klachtenbrief te schrijven naar de woningbouwvereniging.
Afgelopen week woensdag kregen we allen een telefoontje van de woningbouwvereniging met de strekking dat de klachten zeer serieus werden genomen en de betreffende bewoner hierop hard is aangesproken met de mededeling dat dit zijn laatste waarschuwing was.
Gelukkig dacht ik nog, het is nu afgelopen en het gaat beter worden.
De bouwploeg kwam in de avonduren alle bouwmateriaal weer ophalen, want een gewaarschuwde Afrikaan kan zich natuurlijk geen wietplantage meer veroorloven.
Het gaat hopenlijk goed zo en de Frater kan weer gerust zijn was buiten te drogen hangen.

Wie schetst zijn verbazing als hij de volgende ochtend in de kelder weer een berg huisvuil van onze Angolese vriend(en) ziet liggen.
De woningbouwvereniging is inmiddels gewaarschuwd en er komen binnenkort waarschijnlijk weer nieuwe buren in de portiek huize Frater.
Nu maar afwachten wat voor vlees er dan in de kuip zit, ik hou mijn hart vast.


Wees gegroet.

Het nieuwe paspoort

Eenmaal terug van een welverdiende vakantie in de achterlanden van Polen schrok de Frater zich een hoedje bij het verwerken van zijn stapel ongelezen post.
Naast de gebruikelijke rekeningen, bankafschriften, papierspam en buurtkrantjes, lag er ook een folder van het ministerie van Binnenlandse Zak(k)en en Koninkrijksrelaties.
Wat moeten zij nu weer van de Frater vroeg hij zich af en las aandachtig het schrijven.

"Nieuw reisdocument nodig?", kopte de eerste pagina.
Waarom is hier een folder voor verspreid onder de bevolking dacht hij nog en las verder.
Op pagina twee kwam de aap uit de mouw:

Vanaf 21 september 2009 is bij de aanvraag van een nieuw reisdocument het afgeven van vingerafdrukken verplicht!

Huh? Las hij dat wel goed?
Ja, het stond er echt. Vingerafdrukken vrijwillig afstaan, hoe komen ze erbij?
Geen haar op de Frater zijn hoofd (en dat zijn er nogal wat) dat daaraan denkt! Hij is toch geen crimineel, net als de meeste Nederlanders.
De eerste letters van een vloek vormden zich reeds tot woorden in zijn mondholte en voor hij er erg in had spoot het eruit: Die duivelse wereldregering!
Ons marionettenkabinet heeft het al bij de tweede kamer erdoorgedrukt en nu zullen wij de gevolgen moeten dragen. Onder het mom van bestrijding van terrorisme en criminaliteit moeten wij eerst onze vingerafdrukken afstaan en later komt daar ongetwijfeld nog ons D.N.A. bij.

Het ministerie van Binnenlandse Zak(k)en en Koninkrijksrelaties, ook niet geheel wereldvreemd, vermoedt waarschijnlijk de nodige weerstand onder de bevolking en heeft alvast een folder bij iedereen in de brievenbus laten bezorgen, iets wat bij andere ministeriële besluiten nooit gebeurt en zal gebeuren.
Nou, weerstand kunnen ze krijgen!!
Misschien zelfs opstand als het aan de Frater ligt, maar dat kan hij niet alleen.
De Frater roept daarom iedereen op om het ministerie van Binnenlandse Zak(k)en en Koninkrijksrelaties te bestoken met verontruste mails en overige attributen.
Hier kan u ze vinden:

www.minbzk.nl/algemene-onderdelen/serviceblok/contact

Frater Venerius ging u reeds voor.

Wees gegroet.

De gevolgen van de “war on drugs” voor de tevreden rokers.

Prachtig weer was het vanmorgen. Echt een eerste voorjaarsdag, tenminste als je uit de wind bleef. Niet voor mijn was natuurlijk, die was in een mum van tijd droog zodat een tweede ronde nog aan de waslijn kon. Dat was dan weer zo’n 4 maanden geleden dat ik mijn kleren voor het laatst buiten kon drogen. Dat voelt goed. Ik weet dat het nog lang duurt maar de lente komt eraan, je voelt en ruikt het.
Laat ik dan ook maar gelijk mijn plantjes voor de balkonoogst 2009 regelen dacht ik en toog naar de plaatselijke growshop. Geen zaadjes dit jaar, gewoon 6 stekjes voor de zekerheid, mocht er een dood gaan.
Mijn ervaring uit de voorgaande jaren was dat je ze twee weken van tevoren moest bestellen en ze dan mini minimaal aangeleverd kreeg, zo’n 7 tot 8 cm klein. Niks te vroeg vandaag dus.
Bij mijn vaste stek werd mij verteld dat ze niet meer leverden omdat de politie de boel in de gaten hield en zelfs bij de aanwezigheid van slechts een plant zou de winkel minimaal 3 maanden dicht moeten. Wel was het mogelijk om partijen vanaf 100 te regelen, of ik moest ze van zaadjes opkweken die ik wel bij hun kon kopen tegen de vriendenprijs van € 49,95 per 5.
Wat een prijs, 10 eurie voor een zaadje, tel uit je winst! De Frater zou eens zijn eigen zaadbank moeten gaan beginnen: Een euro per spermazoïde bij afname van minimaal 100 stuks. Bij een aantal van een paar miljoen per ejaculatie ziet hij de bergen met euro’s al voor zich, de collecte kan meteen afgeschaft worden en eindelijk wordt geloof betaalbaar!

Nee, dat wordt mij toch te duur. Dan maar weer eens verder gaan kijken, growshops genoeg in Groningen toch?
Winkel twee en drie vertelden mij het zelfde verhaal. Levering alleen bij minimaal 100 stuks, voor 6 plantjes wil niemand risico lopen. Verder dan maar weer. Nr. 4 en 5 zeiden gewoon dat ze dat niet verkochten aan onbekenden, ik dus.
De frater zag de bui al hangen. Door de alsmaar toenemende politieterreur jegens cannabis zou hij weleens achter het net kunnen vissen. Drugscriminaliteit noemt justitie het kweken van marihuana, maar daar kan bij de Frater op zijn balkon toch geen sprake van zijn.
De wet voorziet gelukkig hierin. Wietrokers mogen in hun eigen behoefte voorzien, door enkele planten in hun tuin of op hun balkon te laten groeien, met een maximum van 5 (vindt justitie). Maar wat heb je aan die wetgeving als je nergens meer plantjes kan kopen? In hun “war on drugs” hebben de flikken dus feitelijk de kweek van je eigen rokerij onmogelijk gemaakt. Enkel grotere kwekers en bekenden uit het kweekcircuit kunnen nog aan stekjes komen.
Een averechtse uitwerking door die blinde repressie van de politie, als je het de Frater vraagt.

Bij growshop nr. 8 kon ik eindelijk de gevraagde 6 plantjes bestellen. Een wonder! Volgende zaterdagmiddag (growshops zijn alleen ‘s middags open, daar hun klanten 's ochtends steevast nog liggen te meuren) kan ik ze afhalen.
Mooi op tijd, twee á drie maanden groeien, daarna nog 2 maanden bloeien en dan zijn mijn planten klaar om in augustus geoogst te worden. Tegen die tijd zal de balkonia 2008 ook ongeveer op zijn einde zijn.
Ook mooi op tijd om Ali Baba & de veertig rovers voor te zijn, want dat gespuis gaat pas in september op strooptocht.

Voor dit jaar heb ik gelukkig nog plantjes kunnen regelen, wat zal 2010 gaan brengen?

Zal de cannabis sativa dan definitief uitgeroeid zijn of nog niet helemaal en krijgt het de status van beschermde plant waardoor we hem nog niet voor eigen gebruik mogen oogsten

Aan de veldwachters zal het niet liggen. Zolang het vangen van echte boeven voor de doorsnee smeris te moeilijk is, zullen zij zich nog steeds met volle overgave storten op het uitroeien van marihuanaplanten en het verbaliseren van fietsers die 's nachts zonder licht rijden.

Ach ja, in mijn jonge jaren lag de toelatingseis voor de politieschool op minimaal 3 jaar lagere school en dan mag je toch blij zijn als ze al lezen en schrijven kunnen.

Illegale boomaanplant in de Indische buurt

De Groninger Javalaan is in rep en roer. Wat is er gebeurd?
In de toch al trieste en door hondenpoep geteisterde straat is een illegale boom ontdekt door een der talloze hondenbezitsters die de straat rijk is.
Niemand die de boom ooit eerder hier gezien had of de herkomst ervan kon verklaren.
Een merkwaardige zaak, temeer de bewuste boom inmiddels al zo’n 7 meter hoog is en dat volgens mij niet zomaar van vandaag op morgen kan gebeuren.
Boze buurtbewoners hebben inmiddels een brief naar de gemeente gestuurd, maar nog geen antwoord hierop gekregen.
Weg moet die boom, dat kan toch zomaar niet. Stel je voor dat iedereen zomaar lukraak ergens een boom gaat planten, je zou door de bomen het bos eens niet meer kunnen zien!

Het vermoeden bestaat dat een der buurtbewoners een zaailing in zijn tuin had staan die, na verloop van tijd, een beetje te groot werd en hij/zij hem, om de boom te sparen, in de gemeenschappelijke groenvoorziening bij de kinderspeelplaats geplant heeft. Door de goede en overvloedige bemesting groeide hij vrolijk door totdat….. een immer oplettende hondenbezitster de begroeiing ontdekte. Tja wat nu, dat mag zomaar niet natuurlijk!
Navraag bij de gemeente leerde haar dat dit een illegaal geplante boom was, zeg maar een boom zonder verblijfsvergunning.
Een niet tolereerbare daad van anarchie die vakkundig ambtelijk bestreden dient te worden.

Laat ze dat lekker in hun eigen tuin doen, aldus de hondenbezitster wiens hond natuurlijk ook altijd netjes in haar eigen tuin poept.
Immers: Eigen boom in eigen tuin, ook in de Javalaan!!

De Frater moet de komende week eerst even bijkomen van het lachen.
Of is huilen hier meer op zijn plaats?