In december 2008 kreeg de Frater een nieuwe bovenbuurman. Navraag bij de woningbouwvereniging leerde hem dat het om een Afrikaan, met zijn vriendin en kindje van een half jaar, uit Angola ging (zijn vermeende vrouw en kind zijn overigens nog nooit door mij waargenomen!).
Dat heeft de Frater geweten ook.
Zijn eerste kennismaking met hem was toen de Frater na een burenbezoek om een uur of 22.00 uur thuiskwam, de portiekdeur opende en een mij onbekend persoon luid gebarend aankwam lopen en vroeg de deur open te houden. Zoiets doet de Frater nooit en te nimmer voor vreemden en hij vroeg wie die vreemdeling was, met de toevoeging: ”ik ken jou niet”.
Ik ken jou ook niet, antwoordde de vreemdeling. Nou, de toon was gezet.
Nadat de vraag nog maar eens herhaalt werd, zei hij dat hij de nieuwe bewoner was, punt uit.
Mooi, dat begint al goed met die nieuwe dacht ik nog.
In de loop van december kwamen er steeds meer poststukken met wel 5 verschillende namen op de Frater zijn adres binnen en hem ging een lichtje branden. Dat moet voor de nieuwe bewoner zijn, dacht ik nog. Zij begrijpen nog niet dat er een A of B toevoeging in het adres moet staan. Geen nood, dus maar even de nieuwe bewoner, wiens naam ik nog steeds niet wist maar die vermoedelijk een van die 5 namen moest zijn, op de hoogte brengen van de B toevoeging in zijn adres. De vreemdeling scheen het te begrijpen.
Niets was minder waar en de brieven voor de aanvragen van creditcards, bankrekeningen, telefoonabonnementen etc., bleven binnenstromen. Inmiddels zijn al 10 verschillende namen geteld.
Hadden we hier te maken met een oplichterbende die de Frater zijn adres misbruikten?
Na een gesprek met de betreffende creditcardverlener werd mijn vermoeden bevestigd.
Toch maar even de woningbouwvereniging en de wijkagent hierover ingelicht. Beiden, zo werd mij meegedeeld, konden hier niets aan doen. Er waren immers tot nu geen strafbare feiten gepleegd. Mooi, ondertussen wordt mijn deur (tot op heden) platgebeld door de pakketdienst van de TNT, die vrolijk de ene telefoon na de andere komen bezorgen.
Neem maar weer mee zei ik dan, alles wat niet de naam Frater Venerius draagt, linea recta retour!
Van enig aangepast gedrag kon ook geen sprake zijn.
De versterker had maar een stand namelijk loeihard, de portiek en kelderruimte werden tot vuilnisbak gepromoveerd, de Frater kon zijn was niet meer aan de waslijn te drogen hangen omdat de Angolees cs. steevast naar beneden spuugden, een fiets verdween op onverklaarbare wijze uit de gemeenschappelijke kelder en al hun conversaties gingen op hetzelfde volume als de versterker.
Ook zag de Frater de laatste tijd twee personen met panlatten en houten balken, gereedschapskoffers, heel veel vuilniszakken en dozen met een mysterieuze inhoud, daarbij schichtig om hun heen kijkend, onze Afrikaanse vrienden bezoeken. Kijk aan, een wietplantage in aanbouw, dacht hij nog.
Kortom, een gezellige bedoeling hier na de komst van die nieuwe bewoner.
Niet alleen de Frater bleek er last van te ondervinden, ook de overige portiekbewoners konden de Angolees en zijn acties niet bijzonder waarderen.
Dat heeft de Frater geweten ook.
Zijn eerste kennismaking met hem was toen de Frater na een burenbezoek om een uur of 22.00 uur thuiskwam, de portiekdeur opende en een mij onbekend persoon luid gebarend aankwam lopen en vroeg de deur open te houden. Zoiets doet de Frater nooit en te nimmer voor vreemden en hij vroeg wie die vreemdeling was, met de toevoeging: ”ik ken jou niet”.
Ik ken jou ook niet, antwoordde de vreemdeling. Nou, de toon was gezet.
Nadat de vraag nog maar eens herhaalt werd, zei hij dat hij de nieuwe bewoner was, punt uit.
Mooi, dat begint al goed met die nieuwe dacht ik nog.
In de loop van december kwamen er steeds meer poststukken met wel 5 verschillende namen op de Frater zijn adres binnen en hem ging een lichtje branden. Dat moet voor de nieuwe bewoner zijn, dacht ik nog. Zij begrijpen nog niet dat er een A of B toevoeging in het adres moet staan. Geen nood, dus maar even de nieuwe bewoner, wiens naam ik nog steeds niet wist maar die vermoedelijk een van die 5 namen moest zijn, op de hoogte brengen van de B toevoeging in zijn adres. De vreemdeling scheen het te begrijpen.
Niets was minder waar en de brieven voor de aanvragen van creditcards, bankrekeningen, telefoonabonnementen etc., bleven binnenstromen. Inmiddels zijn al 10 verschillende namen geteld.
Hadden we hier te maken met een oplichterbende die de Frater zijn adres misbruikten?
Na een gesprek met de betreffende creditcardverlener werd mijn vermoeden bevestigd.
Toch maar even de woningbouwvereniging en de wijkagent hierover ingelicht. Beiden, zo werd mij meegedeeld, konden hier niets aan doen. Er waren immers tot nu geen strafbare feiten gepleegd. Mooi, ondertussen wordt mijn deur (tot op heden) platgebeld door de pakketdienst van de TNT, die vrolijk de ene telefoon na de andere komen bezorgen.
Neem maar weer mee zei ik dan, alles wat niet de naam Frater Venerius draagt, linea recta retour!
Van enig aangepast gedrag kon ook geen sprake zijn.
De versterker had maar een stand namelijk loeihard, de portiek en kelderruimte werden tot vuilnisbak gepromoveerd, de Frater kon zijn was niet meer aan de waslijn te drogen hangen omdat de Angolees cs. steevast naar beneden spuugden, een fiets verdween op onverklaarbare wijze uit de gemeenschappelijke kelder en al hun conversaties gingen op hetzelfde volume als de versterker.
Ook zag de Frater de laatste tijd twee personen met panlatten en houten balken, gereedschapskoffers, heel veel vuilniszakken en dozen met een mysterieuze inhoud, daarbij schichtig om hun heen kijkend, onze Afrikaanse vrienden bezoeken. Kijk aan, een wietplantage in aanbouw, dacht hij nog.
Kortom, een gezellige bedoeling hier na de komst van die nieuwe bewoner.
Niet alleen de Frater bleek er last van te ondervinden, ook de overige portiekbewoners konden de Angolees en zijn acties niet bijzonder waarderen.
Communicatie met de nieuwe buurman bleek uiterst moeilijk: de deur werd simpelweg niet open gedaan.
Besloten werd om gezamenlijk een klachtenbrief te schrijven naar de woningbouwvereniging.
Afgelopen week woensdag kregen we allen een telefoontje van de woningbouwvereniging met de strekking dat de klachten zeer serieus werden genomen en de betreffende bewoner hierop hard is aangesproken met de mededeling dat dit zijn laatste waarschuwing was.
Gelukkig dacht ik nog, het is nu afgelopen en het gaat beter worden.
De bouwploeg kwam in de avonduren alle bouwmateriaal weer ophalen, want een gewaarschuwde Afrikaan kan zich natuurlijk geen wietplantage meer veroorloven.
Het gaat hopenlijk goed zo en de Frater kan weer gerust zijn was buiten te drogen hangen.
Wie schetst zijn verbazing als hij de volgende ochtend in de kelder weer een berg huisvuil van onze Angolese vriend(en) ziet liggen.
De woningbouwvereniging is inmiddels gewaarschuwd en er komen binnenkort waarschijnlijk weer nieuwe buren in de portiek huize Frater.
Nu maar afwachten wat voor vlees er dan in de kuip zit, ik hou mijn hart vast.
Wees gegroet.
Besloten werd om gezamenlijk een klachtenbrief te schrijven naar de woningbouwvereniging.
Afgelopen week woensdag kregen we allen een telefoontje van de woningbouwvereniging met de strekking dat de klachten zeer serieus werden genomen en de betreffende bewoner hierop hard is aangesproken met de mededeling dat dit zijn laatste waarschuwing was.
Gelukkig dacht ik nog, het is nu afgelopen en het gaat beter worden.
De bouwploeg kwam in de avonduren alle bouwmateriaal weer ophalen, want een gewaarschuwde Afrikaan kan zich natuurlijk geen wietplantage meer veroorloven.
Het gaat hopenlijk goed zo en de Frater kan weer gerust zijn was buiten te drogen hangen.
Wie schetst zijn verbazing als hij de volgende ochtend in de kelder weer een berg huisvuil van onze Angolese vriend(en) ziet liggen.
De woningbouwvereniging is inmiddels gewaarschuwd en er komen binnenkort waarschijnlijk weer nieuwe buren in de portiek huize Frater.
Nu maar afwachten wat voor vlees er dan in de kuip zit, ik hou mijn hart vast.
Wees gegroet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten