Vandaag op de opening van het Carnavallistische jaar is het tevens de gedenkdag ter gelegenheid van het beëindigen van, wat toen De Grote Oorlog werd genoemd.
Een oorlog waarvan men destijds dacht dat die meteen het einde van alle oorlogen zou inluiden, vandaar deze naam.
Hoe vals bleek die hoop te zijn. Nog geen 21 jaar na het tekenen van de vrede barstte alweer een nieuwe oorlog uit, wat de mensheid noopte om de benaming aan te passen.
La grande guerre heette voortaan de eerste Wereldoorlog, zodat men qua benaming nog wel een eindje door kon gaan, in principe tot de oneindigheid (b.v. de eenenveertigste Wereldoorlog). De mensheid kennende was dit een goede keuze!
Een vreselijke oorlog lijkt mij, want waar de tweede WO vooral door mechanisatie gekenmerkt werd, was het in de eerste WO nog hoofdzakelijk handenarbeid wat de klok sloeg. Bajonet erop, loopgraaf uit en doden die “vijand”.
De Frater bezocht de slagvelden van Verdun en was zwaar onder de indruk van wat daar gebeurd was. Zover hij kon kijken, van links naar rechts alleen maar graven en een landschap dat voor eeuwig getekend was door de inslagen van mortieren en granaten. Ook was hij in West Vlaanderen bij oa. Diksmuide aan de IJzer en Iepere, waar geen steen op de andere bleef.
Het geweld en leed waren haast nog tastbaar. Zo wordt in Iepere elke dag trouw de Last Post geblazen opdat niemand de verschrikkingen zal vergeten.
Nederland deed niet mee en werd gebombardeerd tot Europees vluchtelingenkamp. In Groningen herinnerd de straatnaam Engelse kamp hier nog aan.
In Limburg, waar de wortels van de Frater liggen, was het helemaal bar en boos. Het werd overstroomd door horden Belgen die op de vlucht waren.
Zo ook in de mijnstreek waar de familie van mijn latere grootmoeder Marie neerstreek. Zij opende na de oorlog een café, dat mijn toekomstige grootvader Wiel frequenteerde.
Marie en Wiel werden verliefd, trouwden en hieruit werd oa. mijn moeder geboren.
Ergo, zonder oorlog geen Frater!
Een bekende uitspraak van een slecht Nederlands sprekende voetbalfilosoof luidt: Elk nadeel hept zijn voordeel.
Van de laatste vier overlevende uit de eerste WO waren er vandaag drie bij de herdenking, stokoud en zittende in een rolstoel. Nog even en zij zullen dood zijn en kan de mensheid weer een nieuwe WO ontketenen om de herinnering aan het geweld op die manier levend te houden.
Een oorlog waarvan men destijds dacht dat die meteen het einde van alle oorlogen zou inluiden, vandaar deze naam.
Hoe vals bleek die hoop te zijn. Nog geen 21 jaar na het tekenen van de vrede barstte alweer een nieuwe oorlog uit, wat de mensheid noopte om de benaming aan te passen.
La grande guerre heette voortaan de eerste Wereldoorlog, zodat men qua benaming nog wel een eindje door kon gaan, in principe tot de oneindigheid (b.v. de eenenveertigste Wereldoorlog). De mensheid kennende was dit een goede keuze!
Een vreselijke oorlog lijkt mij, want waar de tweede WO vooral door mechanisatie gekenmerkt werd, was het in de eerste WO nog hoofdzakelijk handenarbeid wat de klok sloeg. Bajonet erop, loopgraaf uit en doden die “vijand”.
De Frater bezocht de slagvelden van Verdun en was zwaar onder de indruk van wat daar gebeurd was. Zover hij kon kijken, van links naar rechts alleen maar graven en een landschap dat voor eeuwig getekend was door de inslagen van mortieren en granaten. Ook was hij in West Vlaanderen bij oa. Diksmuide aan de IJzer en Iepere, waar geen steen op de andere bleef.
Het geweld en leed waren haast nog tastbaar. Zo wordt in Iepere elke dag trouw de Last Post geblazen opdat niemand de verschrikkingen zal vergeten.
Nederland deed niet mee en werd gebombardeerd tot Europees vluchtelingenkamp. In Groningen herinnerd de straatnaam Engelse kamp hier nog aan.
In Limburg, waar de wortels van de Frater liggen, was het helemaal bar en boos. Het werd overstroomd door horden Belgen die op de vlucht waren.
Zo ook in de mijnstreek waar de familie van mijn latere grootmoeder Marie neerstreek. Zij opende na de oorlog een café, dat mijn toekomstige grootvader Wiel frequenteerde.
Marie en Wiel werden verliefd, trouwden en hieruit werd oa. mijn moeder geboren.
Ergo, zonder oorlog geen Frater!
Een bekende uitspraak van een slecht Nederlands sprekende voetbalfilosoof luidt: Elk nadeel hept zijn voordeel.
Van de laatste vier overlevende uit de eerste WO waren er vandaag drie bij de herdenking, stokoud en zittende in een rolstoel. Nog even en zij zullen dood zijn en kan de mensheid weer een nieuwe WO ontketenen om de herinnering aan het geweld op die manier levend te houden.
Om alvast in de stemming te komen kunnen we, via reclamespotjes op Discovery Channel, "de eeuw van oorlog" op cd bestellen voor slechts € 29,95 voor de eerste 3 delen, bij snelle intekening krijgt u de tweede WO gratis!
De Frater hoopt dat echter niet meer mee te moeten maken.
Deo Volente.
Foto: Champs d'honneurs Verdun
1 opmerking:
I did it for the good cause
Aloha from Hell
Gavrilo Principe
Een reactie posten